Metoda „Dobrego startu” autorstwa Marty Bogdanowicz
Metoda ma wielostronne działanie i dlatego nosi nazwę psychomotorycznej. Założeniem metody jest przekonanie o nierozerwalności psychiki i motoryki. Metoda skupia się na usprawnianiu oraz harmonizowaniu działania motoryki i psychiki za pomocą korekcji i kompensacji zaburzonych funkcji. Usprawniane są więc funkcje słuchowe, wzrokowe, dotykowo-kinestetyczno-ruchowe, co w konsekwencji prowadzi do ich integracji. Rozwija ona percepcję i szybkość reakcji, wzmaga koncentrację i podzielność uwagi, rozwija wyobraźnię jak i pamięć, kształci zdolność rozumienia wraz z umiejętnością operowania symbolami, rozwija myślenie matematyczne, percepcję mięśniowo-stawowo-ścięgnową (kinestezję), czucie pozycji i ruchów ciała bez kontroli wzroku, kształtuje świadomość ciężaru ciała, położenia i wzajemnego ruchu części ciała względem siebie, rozwija sprawność manualną i koordynację pracy obu rąk i nóg. Działa terapeutycznie na sferę emocjonalną i ułatwia nawiązanie kontaktów społecznych dzieciom z różnymi dysfunkcjami.
Zajęcia w tej metodzie przebiegają zawsze według stałego schematu : 1. zajęcia wprowadzające Celem ich jest budowanie poczucia tożsamości dziecka poprzez poznawanie części ciała, imienia, nawiązywanie kontaktu z innymi osobami. Stosowane są ćwiczenia korekcyjne postawy ciała, ćwiczenia w orientacji schematu ciała i przestrzeni, usprawniana jest motoryka rąk. 2. zajęcia właściwe Są zasadniczą częścią metody i zostały podzielone na : Ćwiczenia ruchowe – mogą być prowadzone w formie zabawy ruchowej i nawiązywać do treści piosenki. Na początku wykonywane są ruchy całego ciała (motoryka duża), a następnie przechodzi się do ruchów bardziej precyzyjnych całej dłoni i palców (motoryka mała). Najpierw ćwiczy się jedną rękę, potem obie, zaczyna się od ruchów jednoczesnych a potem naprzemiennych. Aby uniknąć znużenia, wprowadza się również ćwiczenia relaksacyjne. Ćwiczenia ruchowo-słuchowe – do ćwiczeń ruchowych dołączony jest element muzyczny, tzn. piosenka. Ich celem jest rehabilitacja zaburzonych funkcji psychomotorycznych. Kształcą one orientację czasowo-przestrzenną, precyzję i koordynację ruchów rąk, rozwijają percepcję słuchową , poczucie rytmu. Ćwiczenia ruchowo-słuchowo-wzrokowe – są zasadniczą częścią metody. Podstawę stanowią wzory graficzne, do których dobierane są piosenki tak , aby ich rytm był zgodny z układem elementów wzoru. Dzieci odtwarzają ruchem wzór graficzny w rytmie śpiewanej piosenki. Wzory mogą być z różnych materiałów, terapeuta omawia je i demonstruje ćwiczenia, dzieci utrwalają wzór i jego powiązanie z piosenką wodząc po nim palcem. Następnie odtwarzają wzór ręką w powietrzu, nogą na podłodze, palcem na tacce z piaskiem lub na powierzchni stołu, kredą na tabliczkach, pędzlem w bloku rysunkowym, ołówkiem lub mazakiem w liniaturze zeszytu. Do wykonywania tych ćwiczeń wykorzystuje się także takie materiały jak woda, sól, mąka i masa solna. 3. zajęcia końcowe Są to ćwiczenia wokalno-rytmiczne o charakterze relaksującym. Dzieci ilustrują ruchami treść śpiewanej piosenki. Dzięki stosowanej metodzie obserwuje się u dzieci: 1. wzrost sprawności motorycznej 2. polepszenie funkcji poznawczych 3. polepszenie orientacji w schemacie własnego ciała 4. polepszenie koncentracji uwagi i pamięci 5. wzrost poziomu odtwarzania wzorów graficznych i rytmu 6. pozytywne zmiany w zakresie mowy i śpiewu 6. wzrost umiejętności społecznych
Opracowane na podstawie: M. Bogdanowicz „Metoda Dobrego Startu”
|
|
|||
|
Copyright @2014 Magdalena Sałach-Zapaśnik I Webdesign:
CMBStudio.net