Co może budzić niepokój?
Kiedy zbliżają się pierwsze urodziny dziecka z niepokojem czekamy na jego pierwsze kroki, by kilka miesięcy później z niecierpliwością wyczekiwać pierwszych słów. Opóźnienie w pojawieniu się mowy u dziecka może wynikać z wielu powodów. Najczęstszą przyczyną jest funkcjonowanie układu nerwowego a dokładnie z procesem mielinizacji włókien nerwowych, dziecko o prawidłowym rozwoju psychoruchowym jedynie w zakresie rozwoju językowego demonstruje wyraźne opóźnienie, które ustępuje ok. 5 roku życia w zasadzie w sposób samoistny.
Bywa jednak, iż brak mowy werbalnej jest demonstracją innych problemów. W takiej sytuacji konieczna jest wnikliwa diagnoza trudności z jakimi boryka się dziecko, ustalenie przyczyny obserwowanych trudności i dobranie dla niego zestawu zabaw i aktywności pobudzających rozwój zaburzonych funkcji .
Co powinno budzić niepokój i na co powinno się zwrócić uwagę: • .gdy pojawiają się duże trudności z karmieniem naturalnym • gdy dziecko unika wzrokiem rodziców, odwraca wzrok, nie skupia uwagi na twarzy opiekunów, patrzy “przez” rodzica, a nie na niego. • gdy jego reakcje na dźwięki są niewspółmierne do bodźca lub jest całkowity brak zainteresowania dźwiękiem • gdy dziecko jest trudno uspokoić pomimo przytulania i kołysania , dużo płacze jest drażliwe • gdy utrzymująca się asymetria ułożenia ciała dziecka (do 3 miesiąca występuje naturalna fizjologiczna asymetria – jednak potem należy oczekiwać jednakowej aktywności prawych i lewych kończyn, utrzymania symetrii tułowia i symetrycznego ustawienia głowy w leżeniu zarówno na plecach jak i na brzuchu. Stopy powinny być ustawiane symetrycznie, oba biodra jednakowo odwiedzione, podnoszone nóżki nie powinny stale opadać na jedną stronę, piąstki powinny pozostawać przez większość czasu otwarte, kciuk odwiedziony.) • gdy są wyraźne trudności u dziecka w rozpoznawaniu twarzy najbliższych (dziecko nie przygląda się twarzy opiekunów, nie pojawia się po 4 miesiącu życia uśmiech) • gdy dziecko nie prowadzi z opiekunami dialogu mimiczno – wokalno, dziecko nie naśladuje zabaw mimicznych rodzica, np. nie próbuje ruszać brodą, nie próbuje otworzyć buzi,czy wystawić języka w sytuacji kiedy rodzic w formie zabawy demonstruje podobne zachowania. • gdy brak lub obserwowane są wyraźne trudności komunikacji przed językowej, dziecko nie gaworzy z mamą lub najbliższą osobą, bardzo uboga wokalizacja. • gdy nie obserwujemy u dziecka po 5 miesiącu życia fiksacji wzroku na przedmiotach, dziecko nie skupia wzroku na zabawkach, nie ogląda ich, nie bierze do buzi, nie zwraca głowy w kierunku pokazywanych przedmiotów • gdy występują zaburzenia funkcji jedzenia • gdy dziecko ma wyraźne trudności manipulacyjne , dziecko nie bada palcami podłoża i przedmiotów w najbliższym otoczeniu • gdy po ukończeniu przez dziecko 7 miesiąca życia nie spogląda za przedmiotem, który “zniknął” w zabawie ( spadł, ukrył się za zasłonką itp.) • gdy po ukończeniu przez dziecko 8 miesiąca życia nie pojawia się rytmizacja czynności, aktywności typu stukanie zabawki w zabawkę • gdy nie pojawia się zainteresowania innymi dziećmi • gdy między 9 a 14 miesiącem życia dziecko nie podąża wzrokiem we wskazanym przez rodzica kierunku • gdy dziecko po 14 miesiącu życia nie jest w stanie wskazać tego czym się interesuje a nie to co chce dostać • gdy po 11 miesiącu życia nie interesuje się obrazkami, zdjęciami, książeczkami • gdy dziecko prawie wcale się nie śmieje, sprawia wrażenie stale smutnego • gdy dziecko nie gaworzy, nie stara się komunikować,długo nie pojawiają się żadne słowa, pogłębia się uzależnienie od pozajęzykowych sposobów przekazu • gdy dziecko nie naśladuje gestów typu pa-pa, machanie na powitanie, gestu “nie ma”, kręcenia głową przy zaprzeczaniu • gdy częste obserwujemy u dziecka kiwanie się, bujanie, uderzanie głową • gdy między 9 a 14 miesiącem życia dziecko nie jest w stanie dzielić z nami pola uwagi, nie kieruje wzroku tam gdzie osoba bawiąca się z nim • gdy występuje niedostateczna koordynacja oddychania i jedzenia • gdy pojawiają się czynności stereotypowe typu machanie rękami przed oczami, opukiwanie uszu • gdy obserwujemy niechęć do przytulania się lub przeciwnie, dziecko potrzebuje bardzo mocnych uścisków graniczących z bólem • gdy po ukończenie 1 roku życia przejawia zainteresowanie niefunkcjonalnymi częściami przedmiotów(kręcenie kółkami, ustawianie w rzędy, opukiwanie itp.) • gdy po 12 miesiącu życia komunikuje się w sposób instrumentalny (np. kierowanie ręką drugiej osoby gdy czegoś chce) • gdy po ukończeniu 18 miesiąca życia dziecko nie inicjuje zabaw tematycznych typu rozmowa przez telefon “na niby”, picie z kubeczka “na niby” , nie tuli lalki, nie karmi, nie bawi się zwierzątkami w “chodzenie”, nie wozi niczego autkami itp. • gdy dziecko nie wyraża emocji oraz mamy wrażenie ,że nie rozpoznaje emocji u innych osób Zaprezentowane powyżej zachowania nie są objawem klinicznym pojedynczego zaburzenia, stanowią zbiór różnych objawów będących sygnałami, że dzieje się coś niepokojącego, czemu należy przyjrzeć się uważniej. Wcześnie zauważone nieprawidłowości w rozwoju i podjęta interwencja terapeutyczna jest w stanie zapobiec wielu późniejszym trudnościom zdrowotnym, wychowawczym i edukacyjnym. I stanowi największą szansę na dalszy pomyślny rozwój.
|
|
|||
|
Copyright @2014 Magdalena Sałach -Zapaśnik I Webdesign:
CMBStudio.net